بررسی مقایسه ای تأثیر پروفیلاکتیک تزریق سولفات منیزیم و ترکیب میدازولام- کتامین بر لرز حین بی حسی نخاعی

مقدمه: لرز بعد از بی حسی نخاعی، عارضه ی ناخوشایندی است که باعث ناراحتی بیمار و تداخل در دستگاه های پایش و مراقبت می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر تزریق سولفات منیزیم و ترکیب میدازولام کتامین بر پیش گیری از لرز در بی حسی نخاعی بود. روش ها: در این مطالعه ی دو سو کور تصادفی، 90 بیمار با american society of anesthesiologists (asa) درجه ی i و ii، تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بی حسی نخاعی با استفاده از بوپیواکائین انتخاب شدند و به طور تصادفی در یکی از سه گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه میدازولام- کتامین، کتامین به میزان 25/0 میلی گرم بر کیلوگرم و میدازولام به میزان 5/37 میکروگرم بر کیلوگرم دریافت کردند. گروه منیزیم سولفات، به میزان 80 میلی گرم بر کیلوگرم منیزیم سولفات در عرض 30 دقیقه و سپس تزریق با سرعت 2 گرم در ساعت دریافت کردند. گروه شاهد، هیچ داروی پروفیلاکتیک دریافت نکردند. فراوانی و شدت لرز هر 10 دقیقه تا زمان خروج از ریکاوری ارزیابی و ثبت شد. یافته ها: میزان فراوانی و شدت لرز در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر از گروه میدازولام- کتامین (001/0 = p) و گروه منیزیم سولفات (001/0 = p) بود، اما اختلاف بین دو گروه میدازولام- کتامین و منیزیم سولفات معنی دار نبود (232/0 = p، 248/0 = p). دز مصرفی پتدین در گروه شاهد نسبت به گروه های میدازولام- کتامین و منیزیم سولفات بیشتر و اختلاف آن معنی دار بود (001/0 > p)؛ در حالی که بین دو گروه میدازولام- کتامین و منیزیم سولفات، تفاوت معنی داری وجود نداشت (999/0 < p). نتیجه گیری: تأثیر تجویز منیزیم سولفات و ترکیب میدازولام- کتامین بر جلوگیری از لرز قبل و حین عمل تحت بی حسی نخاعی، تفاوت معنی داری نداشت.